Hoewel ze in en om Schotland tot de allergrootste namen van de hedendaagse folk-scene behoren, heb ik het gevoel dat het vasteland een beetje onontgonnen terrein is voor het zestal uit Glasgow. Ooit begonnen ze als viertal en ze kenden onderweg wel eens een personeelswissel, maar sinds 2018 zijn ze dus een sextet en lijkt het erop, dat deze samenstelling zowat dé versie zal zijn, die we ons zullen herinneren. 2020 had voor Trail West een letterlijk feestjaar moeten worden: tien jaar onderweg en doorheen de jaren drie fijne albums aan de wereld nagelaten…dat kan je al eens vieren, zeker als dat tienjarig bestaan ook nog eens samenvalt met de vierde plaat en een groots concert als headliner in Glasgow’s Barrowland Ballroom theater, dat in géén tijd en acht maanden voor de show volledig uitverkocht was. Helaas, helaas…: ook voor Trail West kwam de Covid-19 pandemie zwaar roet in het eten gooien, al waren de opnames va&n deze vierde plaat in de weken voor Corona en lock-down wel afgerond. Zo hebben de zes toch iéts voor de fans om de lange tijd te kunnen doden tot de vorig jaar geplande feestelijkheden mogelijk nu, in 2021 toch zouden kunnen doorgaan.

Volgens het CD-kaftje is de titel van de plaat meer dan een beetje toepasselijk en werd er inderdaad in de voorbije tien jaar langs talloze eilanden eindeloos veel mijlen gereden. Hoeveel, dat vernemen we niet, maar wel dat de band in die tien jaar exact 1105 live-optredens gaf en dat is aan deze jubileumplaat meer dan een beetje te horen: hier staat een groep muzikanten, die elkaar door en door kennen, die hun instrumenten tot in de puntjes beheersen en die van het samen spelen een attractie voor het publiek weten te maken. Al zag ik de heren nooit zelf live aan het werk, deze plaat doet me volop goesting krijgen om dat wél eens mee te maken. Dat heeft te maken met de spelvreugde, die ze etaleren, maar ook met hun vemogen om modern en traditioneel met elkaar te verzoenen. Het instrumentarium is weliswaar uitgebreid, maar tegelijk zo klassiek als maar kan: van gitaar en fluit tot accordeon en doedelzak: alles wat je van een Schotse folkband verwacht zit erin.

De twaalf songs en melodieën grijpen terug op het bestaande patrimonium, te beginnen van opener (nogal logisch) “OiY ABoya”, waarin een mars van Michael McGoldrick gekoppeld wordt aan een melodie van de grote Phil Cunningham en het bekende “Hull’s Reel” van wijlen John Morris Rankin. Daarmee is in één grote moeite de toon gezet en er wordt verdergegaan op die ingeslagen weg met “Air An Traigh” van Runrig, de folkrockers, waar zowat alle hedendaagse muzikanten op een of andere manier schatplichtig aan zijn. Dan volgt een fijne lezing van ”Day of My Return”, dat in zijn origineel bij auteur Charlie Robison nog “John O’Reilly” heette. Nog twee van de grootste namen zijn verantwoordelijk voor wat hier “2/4 Marches” heet: fiddler Allan Henderson (Blazin’ Fiddles) en piper John MacDonald behoren tot de Canon van de Scotse folk.

Meer traditioneel werk volgt, met een aantal deunen, die ofwel apart “The Galway Shawl” en “ An Tèd Thu Leam a Mhàiri” of in groepjes bijeengebracht worden (“Another Scatter” en “Mouse in the Ciiidsiin”) ronden de plaat af, met nog een nummer dat onderweg meer dan de aandacht verdient. “Come Rain or Come Shine” van de Canadese Schot David Francey, een mens wiens imposante oeuvre stilaan ontdekt mag worden door veel meer muziekliefhebbers dan vandaag het geval is. Dit nummer stond begin deze eeuw op Francey’s magistrale “Skating Rink”-album en ik mag u allen -ten zeerste - aanraden daar eens naar te gaan luisteren. Het zijn een paar van de vele hoogtepunten uit een in het algemeen simpelweg uitstekende plaat van een band, die we bij deze nog minstens tien bijkomende jaren -en een aantal passages in onze Lage Landen- toewensen!

(Dani Heyvaert)